Dlaczego dorośli uczą dzieci kłamać?


Czy kłamstwo to narzędzie przetrwania, strategia społeczna, a może… efekt wychowania? W 281. odcinku podcastu EduKOSMOS, wzięliśmy na warsztat temat, o którym w domach, szkołach i mediach mówi się rzadko i niechętnie: dlaczego to właśnie dorośli uczą dzieci kłamać.


Listen to „EDK#281: Dlaczego dorośli uczą dzieci kłamać?” on Spreaker.

Kłamstwo w rodzinie, szkole i mediach – jak to się zaczyna?

Punktem wyjścia do tej rozmowy była refleksja nad współczesnym światem pełnym sprzeczności — od polityki po codzienne relacje w rodzinie. Anna Sowińska, dyrektorka szkoły, oraz Robert Sowiński – edukator i trener, pokazują na konkretnych przykładach, jak dzieci uczą się kłamać, obserwując dorosłych, którzy często mówią jedno, a robią drugie.

Rodzice, chcąc „chronić” dziecko, nierzadko uciekają się do drobnych oszustw: udawanie choroby, by uniknąć spotkania, oszukiwanie systemu nagród w szkole („Rowerowy Maj”), czy prace domowe wykonywane za dziecko. W efekcie dziecko szybko zaczyna rozumieć, że prawda nie zawsze popłaca, a uczciwość bywa niewygodna.

Rodzaje kłamstw i ich konsekwencje

Rozmowa porządkuje temat poprzez omówienie różnych rodzajów kłamstwa: egoistycznych, altruistycznych, społecznych, strategicznych, obronnych i tych… wobec samego siebie. Każde z nich pełni inną funkcję, ale prowadzi do tego samego – utraty autentyczności i zaufania.

Poruszono także zdrowotne i emocjonalne skutki życia w kłamstwie – stres, wypalenie, problemy z emocjami, a nawet choroby psychosomatyczne. Szczególnie poruszający był wątek dzieci, które uczą się ukrywać emocje, zamiast je przeżywać i rozumieć.

Co możemy zrobić jako rodzice i nauczyciele?

W podcaście nie zabrakło konkretnych refleksji wychowawczych:

  • Autentyczność to nie słabość, lecz podstawa silnych relacji.
  • Zaufanie nie buduje się deklaracjami, lecz spójnością między słowami a czynami.
  • Rozmowa z dzieckiem o błędach, emocjach i trudnościach to nie strata czasu, ale inwestycja w jego dojrzałość i samodzielność.

Podkreślono też, że szkoła często odgrywa rolę w tworzeniu „fikcji edukacyjnej”, gdzie zamiast uczenia — nagradza się pozory, a konkursy czy oceny służą bardziej autoprezentacji niż rozwojowi.

Dla kogo ten odcinek?

Jeśli jesteś:

  • rodzicem, który szuka sposobów na uczciwą i wspierającą relację z dzieckiem,
  • nauczycielem, któremu zależy na budowaniu autentycznej atmosfery w klasie,
  • edukatorem lub psychologiem, analizującym mechanizmy społecznego uczenia się,

…to ten odcinek dostarczy Ci refleksji, zrozumienia i impulsu do zmiany.


📌 Partner odcinka: Centrum Edukacji Daltońskiej – www.plandaltonski.pl
🗨️ Masz pytania lub refleksje po odcinku? Podziel się nimi na naszych mediach społecznościowych!

Jak zawsze, zachęcamy do:

💬 Komentowania i dzielenia się opinią – to pomaga mi rozwijać podcast i trafiać do większej liczby nauczycieli.

📚 Przypominamy też o swoim najnowszym ebooku „Plan Daltoński w pytaniach i odpowiedziach”, który znajdziesz na plandaltonski.pl.

Dziękujemy, że byliście z nami do końca i… do usłyszenia w kolejnym odcinku!


🎧 Słuchaj EduKOSMOSu tam, gdzie Ci wygodnie – na Spotify, Apple Podcasts, YouTube lub bezpośrednio na naszej stronie.

Udostępnij odcinek:

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *