Czy kiedykolwiek powiedzieliście „Nigdy w życiu!”, a potem los to zmienił? W tym odcinku Ania zaprasza do refleksji nad tym, jak ewoluują nasze przekonania i jak wpływają na pracę z uczniami.
Ania dzieli się osobistymi historiami:
- Traumatyczne wspomnienia z dzieciństwa.
- Lekcja pokory i wstyd po błędach z przeszłości.
- Zmagania z pisaniem i wpływ negatywnych uwag.
- Doświadczenia jako nauczycielka i trudne relacje.
Ten odcinek to refleksja nad tym, jak osobiste historie kształtują nasze podejście do edukacji. Ania dzieli się wątpliwościami i mówi o znaczeniu empatii. Posłuchacie, jak nie powielać błędów i jak wspierać uczniów.
Usłyszycie o stworzeniu szkół, samotności w biznesie i przezwyciężeniu lęku. Pamiętajcie, by nie wypalić się zawodowo. Ten podcast to rozmowa pełna szczerości i wniosków. Posłuchajcie, by spojrzeć inaczej na własną pracę. Najważniejszy jest człowiek – uczeń i nauczyciel.
Zapraszamy do słuchania:
Twoje słowa pięknie oddają refleksję nad drogą, pełną zmian, wyzwań i wzrastania. To opowieść o sile, o czerpaniu z doświadczeń i o tym, że choć życie często każe nam wracać do pewnych miejsc, robimy to już jako inni ludzie – mądrzejsi, bogatsi o przemyślenia.
Aniu, Twoja historia pokazuje, że chwile samotności nie jest stanem ostatecznym, lecz przystankiem na drodze do pełniejszego życia. Otaczają Cię przyjaciele, energia i pasja, które widać w Twoich słowach. To wielkie szczęście, że mogłam Cię kiedyś poznać i że nadal jesteś.
„Czasem trzeba się zgubić, by na nowo odnaleźć siebie.”
Nigdy nie wiemy, co nas czeka. I to jest z jednej strony ciekawe, a z drugiej stresujące. Też mam traumatyczne wspomnienia z produktami mlecznymi w przedszkolu.😉 Dziś jestem fanem mleka roślinnego – przede wszystkim ryżowe.
Warto się przełamywać, próbować jeszcze raz i zmieniać perspektywę.
Aniu, piękny prezent urodzinowy zrobiłaś sobie tym podcastem, ale też i nam, słuchaczom, osobom, którzy cię znają, obserwują i, których inspirujesz.
Jesteśmy tylko ludźmi. A błądzić jest rzeczą ludzką. A wyciągać wnioski z tego, co nam nie wyszło i szukać rozwiązań to już jest domena nielicznych.
Serdeczności 🌞
Dziękuję za piękne refleksje. To niełatwe wracać do trudnych sytuacji, których się doświadczyło w życiu. Najważniejsze, że masz świadomość, jakie z nich wyciągnęłaś lekcje i co wprowadziłaś do swojego życia, aby innym nie doświadczali tego, co Ty. Jak sama powiedziałaś, trrudne doświadczenia sprawiają, że wiem, czego nie robić. Pozdrawiam 🙂