O tym jak zmienić szkołę rozmawialiśmy w czerwcowy wieczór z doświadczoną dyrektorką z Wodzisławia Śląskiego Barbarą Kowol. Podzieliła się swoimi spostrzeżeniami na temat kariery zawodowej, implementacji planu daltońskiego oraz transformacji w edukacji. Przez prawie 20 lat pełniła funkcję dyrektora szkoły, wprowadzając nowoczesne metody nauczania i angażując całą społeczność szkolną w proces zmian. Jej droga do stanowiska dyrektora była niespodziewana, zaczynając nagle 1 marca 2000 roku, gdy poprzednia dyrektorka opuściła stanowisko z dnia na dzień. Mimo trudności i wyzwań, jakie niosła ta rola, zdołała zbudować silny zespół i zrealizować wiele innowacyjnych projektów.
Wdrożenie planu daltońskiego
Jednym z najważniejszych osiągnięć było wdrożenie planu daltońskiego w jej szkole. Inspiracja przyszła od koleżanki nauczycielki, która zapytała o możliwość sfinansowania szkolenia z zakresu tego planu. Zaintrygowana, zaczęła zgłębiać temat i szybko przekonała się do wartości, jakie niesie ze sobą ta metoda. Wprowadzenie planu daltońskiego wymagało dużego zaangażowania, zarówno ze strony nauczycieli, jak i samej dyrektorki. Szereg szkoleń i spotkań, zarówno stacjonarnych, jak i online, pozwoliło na stopniowe wdrażanie nowych metod nauczania, które podkreślają samodzielność, odpowiedzialność i współpracę uczniów.
Wyzwania i sukcesy wdrażania zmian
Barbara Kowol opowiada również o trudnych momentach, takich jak przekonywanie nauczycieli do nowych metod oraz konieczność pożegnania się z tymi, którzy nie czuli się komfortowo z wprowadzanymi zmianami. Podkreśla jednak, że każdy trud był warty podjęcia, gdyż efekty w postaci bardziej samodzielnych i odpowiedzialnych uczniów były nieocenione. Uczniowie nauczyli się planować swoje zadania, pracować w grupach i samodzielnie zarządzać swoim czasem, co przygotowało ich do dalszych etapów edukacji i życia.
Wsparcie władz lokalnych
Ważnym elementem sukcesu było także wsparcie władz lokalnych, które zainicjowały tworzenie strategii oświatowej miasta. Dyrektorka była aktywnie zaangażowana w ten proces, co pozwoliło jej lepiej zrozumieć potrzeby i oczekiwania zarówno nauczycieli, jak i uczniów. Jej zaangażowanie i współpraca z innymi dyrektorami zaowocowały licznymi innowacjami i wprowadzeniem oceniania kształtującego, które stało się standardem w jej szkole.
Problemy i wyzwania systemowe
Mimo że państwo oferuje różne formy wsparcia finansowego, takie jak programy 500+ czy 800+, nie zawsze trafiają one do dzieci, które najbardziej tego potrzebują. Profesor Michel podkreśla, że skuteczna pomoc wymaga interdyscyplinarnego podejścia, które łączy pracę pedagogów, psychologów, pracowników socjalnych i prawników.
Znaczenie współpracy i wsparcia
Jednym z kluczowych wniosków płynących z rozmowy jest znaczenie współpracy i wsparcia w procesie edukacyjnym. Dyrektorka podkreśla, jak ważne jest, aby nauczyciele, dyrektorzy i rodzice działali razem, wspierając się nawzajem i dążąc do wspólnego celu – jak najlepszej edukacji dzieci. Dzięki takiemu podejściu, możliwe jest wprowadzanie skutecznych zmian i rozwijanie kompetencji zarówno uczniów, jak i kadry pedagogicznej.
Refleksje nad rolą dyrektora
Wywiad kończy się refleksją na temat roli dyrektora w szkole oraz znaczenia ciągłego rozwoju i adaptacji do zmieniających się warunków. Barbara Kowol, mimo przejścia na emeryturę, nadal czuje się młoda duchem i zaangażowana w proces edukacyjny, gotowa dzielić się swoją wiedzą i doświadczeniem z innymi. Jej historia jest inspirującym przykładem na to, jak pasja, zaangażowanie i współpraca mogą prowadzić do znaczących i pozytywnych zmian w edukacji.
Podziel się tym artykułem w mediach społecznościowych.
A to wersja video rozmowy:
Dobry wieczór. Dziękuję za ciekawe spotkanie. Z przyjemnością się Państwa słucha. Pozdrawiam z Zespołu Szkolno- Przedszkolnego z Wierzchucina